Who Cares?

7 Δεκεμβρίου 1988, ένας σεισμός μεγέθους 7 ρίχτερ στην Αρμενία, η οποία τότε ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, άφησε πίσω του μόνο ερείπια και σχεδόν 25.000 νεκρούς. Η υποδομή της χώρας ήταν τέτοια που δεν μπορούσε να τον αντέξει. 

Λίγους μήνες μετά, μια μοναδική σύμπραξη μουσικών, αποφασίζει να διασκευάσει το κλασικό “Smoke On The Water” των Deep Purple, το οποίο θα κυκλοφορούσε ως single, αλλά και ως μέρος της συλλογής “Rock Aid Armenia: The Earthquake Album”, μαζί με κάποια άλλα κομμάτια των μουσικών που συμμετείχαν και τα έσοδα θα πήγαιναν στους πληγέντες. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η συγκεκριμένη ομάδα μουσικών ίσως είναι σημαντικότερη από την αντίστοιχη του μεγάλου Dio λίγα χρόνια πριν, για το “Hear ‘n’ Aid” project και το κλασικό κομμάτι “Stars”. Απλώς, έχει μεγάλη διαφορά μια απλή διασκευή από μια αυθεντική σύνθεση, όσον αφορά τον αντίκτυπο στα επόμενα χρόνια. 

Ποιοί ήταν αυτοί οι μουσικοί; Ιan Gillan και Ritchie Blackmore (Deep Purple), Tony Iommi (Black Sabbath), David Gilmour (Pink Floyd), Alex Lifeson (Rush), Bruce Dickinson (Iron Maiden), Bryan Adams, Paul Rodgers (Free, Bad Company), Brian May και Roger Taylor (Queen), Chris Squire (Yes), Geoff Downes (Asia) και Keith Emerson (ELP), ενώ στις ηχογραφήσεις παραβρέθηκαν και οι John Paul Jones, John Lord.  

Toν Μάιο του 1990 και λίγους μήνες πριν η Αρμενία δηλώσει την ανεξαρτησία της από την Σοβιετική Ένωση, η οποία αναγνωρίστηκε στο τέλος της επόμενης χρονιάς, ο Ian Gillan την επισκέφθηκε για 4 συναυλίες. Οι rock και metal συναυλίες ήταν κάτι το άγνωστο τότε, σε εκείνα τα μέρη και η υποδοχή ήταν κάτι το πρωτόγνωρο. Σχεδόν 20 χρόνια μετά, ο Gillan και ο Iommi παρευρέθηκαν στην Αρμενία στα πλαίσια μιας τιμητικής βράβευσης από την ηγεσία της χώρας για το Rock Aid Armenia και την προσφορά τους. Οι δυο μουσικοί επισκέφθηκαν ένα μουσικό σχολείο, το οποίο λειτουργούσε σε ένα υποτυπώδες κτίριο και παρακολούθησαν τα παιδιά να παίζουν μουσική. Χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν έφευγαν από την Αρμενία, αποφάσισαν να γράψουν κάποιο κομμάτι και να το κυκλοφορήσουν για να συγκεντρωθεί το κεφάλαιο που χρειάζεται για την ανοικοδόμηση του σχολείου… και έτσι φτάνουμε στο single που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2011 κάτω από το όνομα WhoCares.   

Το πρώτο κομμάτι “Out Of My Mind” είναι μια μοναδική σύνθεση πλημμυρισμένη από τον Sabbathικό αέρα που πνέει από την Gibson του Iommi. Eκτός του Gillan, συμμετέχουν και οι Linde Lindstrom (κιθάρα), Jason Newsted (μπάσο), Nicko McBrain (τύμπανα) και τα μοναδικά πλήκτρα του Jon Lord. Η φωνή του Gillan, εμφανώς επηρεασμένη από το πέρασμα του χρόνου, χωρίς ακροβασίες και εξάρσεις, παραμένει συναισθηματική μαζί με την μοναδική χροιά του. Αν εξαιρέσουμε τη διαφορετικότητα που προσθέτει ο Lord, το “Out Of My Mind” θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιον Black Sabbath δίσκο, σε αντίθεση  με το επόμενο τραγούδι με τίτλο “Holy Water”, το οποίο χαρακτηρίζεται από την πορεία και το ύφος του Ian Gillan. Eκτός του Gillan στη φωνή, τις κιθάρες μοιράζονται οι Tony Iommi, Steve Morris και Michael Lee Jackson, μπάσο και τύμπανα οι Rodney Appleby και Randy Clarke αντίστοιχα, πλήκτρα ο Jesse O’Brian και οι Αρμένιοι Ara Gevorgyan, Arshak Sahakyan με παραδοσιακούς ήχους και όργανα χρωματίζουν μοναδικά την εισαγωγή και το κομμάτι, δίνοντας μια ethnic αύρα στο τελικό αποτέλεσμα.

Είναι πραγματικά υπέροχο να βλέπεις κάποιους από τους μουσικούς που θαυμάζεις να προχωράνε σε τέτοιες κινήσεις, τα έσοδα των οποίων κατευθύνονται σε φιλανθρωπικό σκοπό, όσο μικρός ή αμελητέος και να θεωρηθεί αυτός από κάποιους ή σε σχέση με την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στο μεγαλύτερο ποσοστό της ανθρωπότητας. Ακόμα και η μικρότερη κίνηση μετράει στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε και κάποιοι έχουν δείξει ότι δεν αντιμετωπίζουν τα πάντα με στυγνό επαγγελματισμό. Σίγουρα δεν θα τους λείψουν αυτά τα “λίγα” και αφού η μουσική λειτουργεί, έτσι και αλλιώς, ως απόδραση από την καθημερινότητα - πραγματικότητα, καθρέφτης αυτής ή αντίδραση προς αυτή, ας λειτουργήσει κάποιες ελάχιστες φορές και για την καλυτέρευσή της.